ထိုနည္း၄င္းပါပဲ
ေဒါသျဖစ္ေပမယ့္
မေပါက္ကြဲေအာင္ ထိန္းတတ္လာတယ္ ...
ဝမ္းနည္းေပမယ့္
မ်က္ရည္မက်ေအာင္ ထိန္းတတ္လာတယ္...
မယုံေပမယ့္ တစ္ဖက္သား စကားကို
နားေထာင္ေပးတတ္လာတယ္ ...
ေျပာဆိုသူ တစ္ဦးထက္
နားေထာင္ေပးတတ္သူ တစ္ေယာက္ ျဖစ္လာတယ္...
ေျပာခ်င္တဲ့အခါမွာလည္း
အခ်ိန္အခါ ႀကည့္ျပီးမွ ေျပာတတ္လာတယ္...
စိတ္မပါတဲ့အခါမွာလဲ
ဝတၱရားရွိတာကို ေက်ပြန္ေအာင္
ေဆာင္ရြက္တက္လာတယ္...
မဟုတ္ပဲ အစြပ္စြဲခံရတဲ့အခါ၊
အသာလြတ္ ရန္စလာတဲ့အခါ ၊ အေၾကာင္းမရွိ လာၿပီး
ခ်ိဳးနိွမ္လာတဲ့အခါ
အျပံဳးမပ်က္ ေျဖရွင္းတတ္လာတယ္...
အထီးက်န္ေနတဲ့အခါ ..
အေတြးေတြကို အစြန္းမေရာက္ဖို႕
သတိထားတတ္လာတယ္...
ေပ်ာ္စရာႀကဳံလာရင္
ခ်စ္သူ ခင္သူေတြကို ေဝမွ်ေပးဖို႔
သတိရလာတယ္..
သူမ်ားအေပၚ မွီခို အားကိုးလိုစိတ္ နည္းလာျပီး
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အေဖာ္ျပဳတတ္လာတယ္
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း ပိုၿပီး ခ်စ္တတ္လာတယ္ ...
တကယ္ေတာ့ ....
ရင့္က်က္တယ္ဆိုတာ
ဟန္ေဆာင္တတ္တာ မဟုတ္ပါဘူး
သည္းခံတတ္ျခင္းနဲ႕ သေဘာထားႀကီးတတ္လာျခင္းပါ ...
No comments:
Post a Comment